maandag 11 mei 2015

Phetchaburi

17

Voor het ontbijt speelden we in de tuin met gras en kiezels. Pepa at een boterham met gras. Novi zei dat is groen dus gezond.

Er werd er met diezelfde kiezels een potje gedamd. (Hier was het nog leuk, toen Novi verloor omdat Daan de regels niet goed had uitgelegd vond ze het minder grappig)

Novi trof bij het ontbijt een tweelingbanaan (2 bananen samen in 1 schil).
We maakten onze leenfietsen in orde, pure luxe voor Tula want zij mocht op de bagagedrager met goed achteropzitkussen en zelfs voetensteuntjes. 

Daan en ik lieten allebei ons haar knippen met veel gebaren , tondeusegeluiden en gelach (en door foto's te laten zien van hoe we er normaal uit horen te zien). Eindrekening €5,-

Puppy van de kapster vermaakte de meiden. Kapster moest erg hard lachen toen Pepa puppy bijna plette en fijnkneep.
Tempelpoort, no filter.
Bij de tempel zagen we een optreden (of een oefensessie, zo klonk het meer eigenlijk).

We bespraken verschillen tussen geloven, Novi weet er meer van dan ik. Ik weet wel dat je nooit met je voeten naar boeddha mag wijzen, dus voor de zekerheid dan maar gaan zitten want staand wijzen je tenen ook richting het beeld, geen idee of dat ook telt.

Bladgoud plakken, die mocht je zo maar pakken legde een aardige monnik ons uit. Was nog best lastig om het ook op het beeld geplakt te krijgen en niet aan je vingers.

Prachtige offerandes van bananenblad en bloemen.

We bezochten het openbare zwembad waar we veel bekijks trokken.

Pepa in haar nieuwe drijfmiddel. Ze ziet zo blauw door het blauwe doek dat als zwembaddak dienst doet, daardoor leek iedereen op een smurf. 
Toen we er al anderhalf uur inlagen kwam de badmeester ons melden dat iedereen met lang haar een badmuts op moest. Voor de meiden had hij er gelukkig 2 te leen. Wij vonden het al zo opvallend dat alle meisjes een badmuts droegen. (En allemaal een badpak met een rokje eraan en iedereen een zwembril.)

We aten op de avondmarkt. Novi is gepromoveerd naar witte rijst met groenten. Pepa hapt ook al aardig rijst weg. Tula is meestal zo moe dat we haar moeten voeren dus doen we hapje Pepa hapje Tula oh en vergeet jezelf niet. 
Het fietslampje kon nergens aan vast dus dan maar aan Tula's broek, ze vond haar lichtgevende staartje helemaal het einde. 

Langs een prachtige zonsondergang fietsten we naar huis. Jammer van de iets mindere kwaliteit foto's. Mijn camera heeft bij de olifanten waarschijnlijk iets te veel stof gehapt,gelukkig hebben we ook Novi's camera bij ons dus die mag ik van haar lenen.

Voor het slapengaan chillen met een filmpje onder de roze handdoekdeken. Gelukkig niet mijn hoofdkussen waar Novi met haar smerige voeten op ligt. 

18

Bij 2N Guesthouse worden we elke morgen verwend met een flink fruitontbijt en een steeds wisselende lekkernij erbij. Vanochtend waren dat mini kokospuddinkjes in een bananenbladvormpje.

We fietsten naar Khao Luang, een grot.

Minstens de helft van de mensen die we tegenkomen zwaait of lacht naar ons of steekt een duim op. Blijkbaar vinden ze ons heel grappig. Tula vroeg vandaag nog waarom wij de enigen zijn die fietsen. Ze kletst de oren van je hoofd achterop de fiets. Als ze later groot is wil ze een puppyhondje, een motor (ze bedoelt een scooter, die heten hier motor), een helm, een puppyhelm, een handdoekje voor als puppy het warm heeft (om zweet mee te deppen zoals mensen hier met een handdoekje in hun nek rondlopen) en een jasje en broekje voor als puppy het koud heeft.

Om bij de grot te komen moesten we eerst een heuvel op. Daan met Novi achterop fietste voor me zo de berg op dus ik zei tegen Tula 'dat is ook gemeen, papa heeft versnellingen. Waarop zij antwoordt 'ja echt heel gemeen want wij hebben verlangzamingen'. Toen kwam ik helemaal niet meer vooruit van het lachen.
In de grot is een tempel, we snapten wel dat mensen hier komen bidden want het is er lekker koel.

Een grot vraagt natuurlijk om een lesje over stalagtieten, stalagmieten en hoe je met apen om dient te gaan. Genoeg mogelijkheden onderweg om de kinderen wat te leren. We spreken ook veel Engels tegen de kinderen, prachtig om te zien hoe snel ze dat oppikken. Als Tula dorst heeft zegt ze 'I'm thirsty' alleen klinkt het vaak alsof ze zegt 'I'm dirty' (wat ook altijd correct is behalve de 5 minuten na het douchen).
Daarna fietsten we door naar een bovengrondse tempel die deze zaterdagochtend druk bezocht werd.

Pepa mocht er ook even uit om de benen te strekken en wat Thai aan het kirren te maken. Ze wordt over iets meer dan een maand alweer 1 jaar. Wat een grote meid is het opeens geworden en wat is dit afgelopen jaar bizar snel gegaan. 
 Tempel 3 van deze ochtend had een enorme liggende boeddha die lastig op de foto te krijgen was. Weer bij het guesthouse was het zelfs nog voor twaalven dankzij onze ontloop-de-grootste-hitte vroege start (wat onmogelijk is want alleen voor zonsopkomst en na zonsondergang is het qua temperatuur aangenaam, de rest van de dag is het gewoon bloedverziekend heet). Maar omdat we toch altijd ruim voor aanvang van het ontbijt gewassen, ingesmeerd, aangekleed en ingepakt zijn kunnen we direct na het ontbijt op pad.
 Er was dringend behoefte aan een flinke middagtuk.
 Heel soms lukt het om een in de drager slapende Pepa over te leggen, dit keer een succesvolle transfer waardoor ik ook een tukkie kon doen met mijn 2 slapende roomies want 5.40 uur opstaan is ook voor mij geen lachertje. Ik had voor we op reis gingen bedacht dat ik in de lange zwoele avonden lekker buiten op de veranda zittend een digitaal fotoboek van Pepa's eerste jaar zou maken. Komt niks van terecht want door die kleine vroege vogel en omdat de kinderen pas rond 21 uur slapen blijft er voor ons niet heel veel avond over eer m'n ogen dichtvallen.
 Eenmaal bijgeslapen haalde Daan naast ons guesthouse wat te eten en hadden we een echt campinggevoel met ons bordje op schoot voor de deur. Novi keek haar film verder tijdens het eten, Tula sliep nog lekker verder en wij trokken Pepa steeds uit de plant die de paarse bloemetje er zo smakelijk uit vond zien.
 Omdat de 2 tempels die we eind van de middag poogden te bezoeken gesloten bleken hadden de meiden mazzel en fietsten we naar de speeltuin bij het treinstation. In de openluchtsportschool bij de speeltuin trainden ze wat spieren. Heel fijn dat het bewolkt was, daardoor was het hier wel uit te houden.
Toen we eergister hier ook waren zagen we in de speeltuin al het verf-een-gipsen-beeldje bedrijfje van een inventieve Thai. Voor 15 baht/40 cent zoek je een gipsen figuurtje uit, krijg je een klein paletje met verf en ga je in de speeltuin op minikrukjes aan een plank op krukjes zitten verven. Ze vonden het zo leuk dat ze er hierna nog eentje geverfd hebben, leef je uit voor zo'n bedragje. We spraken wel van te voren af dat de beeldjes niet mee kunnen in de rugzakken maar gelukkig hebben we een guesthouse dat gerund wordt door 2 hele aardige zussen dus mogen ze deze knutsels aan hen geven.
Als een echte Thai liep Daan met Pepa op z'n arm rond (je ziet hier geen buggy's of draagzakken, baby's worden gewoon de hele tijd op de arm gedragen, ook als ze met het hele gezin in de speeltuin zijn of op reis in trein of bus. Handig omdat ze daarna zo met baby en al op de scooter stappen). Pepa keek samen met papa naar de passerende treinen en oefende met zwaaien. Na de speeltuin volgde zoals gewoonlijk de avondmarkt om te eten en een fietstochtje naar huis om smerige kindertjes te wassen en op bed te leggen zodat wij voor de deur op ons plastic stoeltje konden plaatsnemen om te internetten want er moet weer voor een volgende bestemming verzonnen worden wat we daar willen gaan doen.
19

Vandaag heeft Tula met de camera gespeeld en daarbij per ongeluk alle foto's gewist.
Oeps ongelukje. Ik blij dat ik elke avond m'n foto's back-up.
Met dank aan de lieve guesthouse zus hebben we wel wat foto's van de met vers uit eigen tuin geplukte bloemen versierde moederdagontbijttafel, ze schoot zo veel foto's van ons dat ze wel een album kan vullen en heeft er wat naar ons gemaild.

Maar helaas geen mooie plaatjes van ons bezoek aan historical park  Khao Wang/ Phra Nakhon Khiri. En we gingen nog wel met zo'n grappige cable car naar boven, mooi dat wij geen zin hadden om die steile berg op te lopen. De voorspelde groepen agressieve apen bleven ons gelukkig bespaard maar de kuiten trainden we alsnog doordat alles op het heuvelachtige terrein nogal verspreid ligt (tja het blijft toch een berg, zo makkelijk kwamen we er niet vanaf). We verheugden ons enorm op een koud nat doekje die we op de terugweg zouden kopen, hoe blij kun je zijn met zoiets kleins.
De middag laat zich simpel samenvatten tot afhaallunch op onze 'veranda', spelletje, filmpje, zussengetreiter, naar het openbare zwembad fietsen, erachter komen dat het zwembad vandaag gesloten is, het van dit idee nog veel warmer krijgen dan we het al hadden. Dan maar een smoothietent opzoeken (hier wiste Tula dus de SDkaart) en alvast naar het treinstation om kaartjes voor morgen te kopen (de keuze tussen 2e klas voor bijna 8 euro per persoon of 3e klas voor € 0,80 pp, 3x raden wat het wordt).
Omdat we toch tijd over hadden voor de zoveelste keer in de speeltuin beland en onszelf op de foto gezet want van een blog zonder foto's krijg ik jeuk.
Door naar de avondmarkt waar de meiden dit keer een soort enorme opgevouwen crepe uit een angry birds kartonnetje aten en wij papaya salad.


20

Voor de laatste keer genoten we van het uitgebreide ontbijt in de heerlijke tuin van 2N Guesthouse. Daan had mazzel want net toen ik hem dreigde in te maken met dammen kwam al dit lekkers op tafel, daar kwam hij mooi mee weg.
Om nog een uurtje tot de taxi kwam te overbruggen zette ik de meiden aan het werk in de tuin.
 Maar toen was toch echt de tijd aangebroken om afscheid te nemen van de allerliefste guesthouse zus (één van de 2 Nen) die je je voor kunt stellen. Tula was heel boos deze ochtend want ze wilde hier helemaal niet weg.
Op het station speelde we Uno tot de trein na bijna een uur vertraging aan kwam rijden.

We reisden weer derde klasse en de hele trein zat stampensvol. Mazzel voor ons dat we van die lollige accessoires bij ons hebben waar iedereen wel naast wil zitten dus er werd al snel plek voor ons gecreëerd. Je hoeft voor zo'n treinreis geen versnaperingen mee te nemen want doorlopend komen er verkopers langs met alles wat je maar zou kunnen willen eten en drinken. Prachtig schouwspel, wij kochten oa sticky rice (eet heel makkelijk wel zo in een wiebeltrein, ideaal voor Pepa) en groene mango. Na de lunch werd er wat getukt en na exact de geplande 3 uur rijden arriveerden we in Prachuap Khiri Khan. 

28 opmerkingen:

  1. Ik lees jullie blog en is zo leuk om jullie belevenissen te volgen. En voor mij heel inspirerend en coooool wat jullie allemaal doen. Wat een avonturen beleven jullie met z'n 5en. Wij gaan binnenkort ook met z'n 4en (2 kids van 3,5 en 7/12), maar zullen niet zoveel gaan zien als jullie doen, we hebben minder ambitie. Maar jullie dienen zeker als inspiratiebron voor ons! Veel plezier

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

      Verwijderen
    2. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

      Verwijderen
  2. Prachtige grotten en hele mooie tempels , daar verbleken hier de kerken toch echt bij.
    De fiets is toch zeker een ideaal vervoermiddel blijkt maar weer,
    Nou hier gaan we voortaan zeker een potje dammen Novi, lijkt me leuk.
    Schoonmaken is natuurlijk ook een handige bezigheid en leuk dat jullie zo goed kunnen helpen daar.
    Oeps, oeps jammer van het fotogebeuren maar gelukkig hebben jullie in je hoofd ook nog geheugen om de dingen op te slaan en dat is een tijdloze en unieke techniek.
    Groetjes weer met veel plezier gewenst,
    Erik opa.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo heb je lening tegen een lage rente van 2% nodig? Heb je geweigerd bankleningen, omdat je geen zekerheid hebben of slecht krediet? Ben je moe van de bank stress? Dan bent u op de juiste plaats, nu contact met ons op via onze e-mail (TRABADOVILLASPIN@GMAIL.COM)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

      Verwijderen
  5. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Frau Elisha Smith5 december 2015 om 13:06

    Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen