Fietstocht

(Deze post gaat over onze 4 daagse self guided fietstour die we boekten bij Click and Travel. Voor mensen die dit ook overwegen staat helemaal onderaan deze post een stukje met onze conclusies en aanbevelingen.)

7 

Als ontbijt bracht ik zelf een papaya mee, die ik vroeg om simpel doormidden te snijden maar helemaal netjes in stukjes terug kreeg. Dat at makkelijk weg wat mooi uitkwam omdat we om half 9 opgehaald werden om onze fietstocht te starten. 

Tula vertelde dat ze dit hotel wel gaat missen en dan vooral haar vriend, een dikke grijze Thaise man die ’s middags in het zwembad steeds met de meiden dolde. Volgens Novi is hij Engels ‘want hij zegt hello en one-two-three’. We werden met de songthaew met al onze fietsen en aanhangers erin tot buiten het drukke centrum gebracht waar we op een parkeerplaats alles gereed maakten voor vertrek. We kregen gisteravond 4 fietstassen mee om de bagage over te pakken voor de komende 4 dagen. Het enige wat we achterlieten bij de chauffeur waren 2 lege grote rugzakken, de buggy en Tula’s kleine rugzakje gevuld met de kleurboeken. Hij vroeg zich hardop af waar onze koffers dan waren. Omdat onze spullen in inpakzakken zitten was dat heel gemakkelijk over te pakken in de fietstassen, plek zat met 80 liter in totaal. Om kwart over 9 vertrokken we voor een tocht van totaal 42 kilometer. In het begin trapte Tula nog fanatiek mee in haar Weehoo fietstrailer, maar na een tijdje vielen haar beentjes stil. Pepa was al snel vertrokken naar dromenland, die hobbelde heerlijk achter me aan.

We reden langs rijstvelden, door dure wijken en door kleine dorpjes.

Huis in aanbouw in steigers van bamboe

Onderweg genoeg stalletjes langs de kant te vinden die eten verkopen, we stuurden Novi om een tros bananen en later om watermeloenen die we tijdens een korte onderbreking uitlepelden.

Novi kon erg goed meekomen op haar stoere fiets, ons tempo lag de hele dag zo rond de 16-17 km/u.

Daan fietste de hele dag voorop met de routebeschrijving (na jaren samen weten we allebei beter dan mij me daarmee te laten bemoeien) met Novi tussenin en ik als hekkensluiter.

Tegen lunchtijd zaten we al op 34 km en aten wij noodlesoep terwijl de meiden hun standaard witte rijst aanvulden met onderweg gekochte komkommers en tomaatjes.

In de laatste etappe zat nog een tempelstop met een enorme trap, had ik even pech/mazzel dat Pepa zo lekker sliep in de fietskar en ik beneden mocht blijven om op haar te letten.

De laatste 3 km reden we in sneltreinvaart en binnen no-time na aankomst lagen we al in het zwembad. Na 5,5 uur in de zon op de fiets was dit een zeer welverdiende afkoeling voor de hele familie.

De accommodaties bij de fietstour zijn geregeld door Click and Travel en wij gaan opeens een categorie omhoog gezien de luxe van de prachtige Jasmine Hills Lodge. We hebben 1 huisje, wat eigenlijk 2 aparte kamers zijn met stijlvolle inrichting in een groene omgeving.

Net voor het avondeten stortten de dames zoals gewoonlijk in, ook al hoefden we dit keer niet eens een markt over maar namen we gewoon plaats in het restaurant. De loempia’s gingen er nog wel in maar nasi met stukjes onherkenbaars was duidelijk wat te veel gevraagd. Na het diner (wij aten wel gewoon erg lekker, met keus uit Thaise, Maleise en Singaporese gerechten) keken de meisjes nog een filmpje en sprong Daan nog even op de fiets om extra zonnebrand factor 50 te gaan halen.

Van fietsten word je best moe

Ondanks zorgvuldig insmeren zijn we vandaag allemaal verbrand dus daar moeten we morgen extra maatregelen voor nemen. Thuis splitsen we op en zo eindigde ik boven op een heerlijk lege kamer (alle spullen staan beneden) met Novi (en een sprinkhaan in ons bed, het verbaasde me dat Novi hierna gewoon nog ging slapen) en Daan beneden in bed met Tula. Al snel brak er noodweer los en viel de elektriciteit uit. Pikdonker en allemaal vreemde beestjesgeluiden, dat duurde even voordat Novi en ik sliepen (ook omdat Pepa steeds probeerde over mij heen naar Novi te klimmen om met grote zus te grappen) maar het was toch nog voor 22 uur dat we allemaal sliepen.

8

Pepa was klaar voor een vroege start door voor zessen haar luier vol te poepen waardoor ik naar beneden moest om een schone te pakken en de rest van de meiden wakker werden. Bij het aankleden Tula’s verbrande dijtjes bedekt met mijn pasgekochte olifantenkortebroekje, wat haar nog leuk stond ook. Alle meiden kregen hun UVzwemshirtje aan, die hebben fijne hoge kraagjes en mouwtjes tot aan de elleboog. Op weg naar het restaurant zagen we de eigenaar zijn koikarpers voeren en mochten de meiden hem helpen.

Ondanks de vroege start fietsen we pas om half 9 weg doordat het bij het ontbijt zo leuk was om je eigen brood te roosteren. De route van vandaag was een stuk heuvelachtiger dan gisteren en Daan en Novi hebben vaak op mij moeten wachten totdat ik ook de heuvel over was.

We genoten van de steeds weer veranderende omgeving, van junglewegen met kilometers zonder bebouwing, rijstvelden, minidorpjes met winkeltjes waarvan je je afvraagt hoe ze kunnen bestaan, tempels en natuurlijk de nodige fruit en groente kraampjes.

Bij een voedingsstop voor Pepa in een sala (bankjes met een dak erboven tegen de zon) liet Novi haar zonnebril in het ondergelegen watertje vallen die er door Daan behendig met een lange bamboestengel weer uit werd gevist.

Novi’s dijtjes begonnen ook rood uit te slaan dus die verkleedden we in mijn korte broek met als riem de keycord die aan haar camera hing.

Daan spande echter de kroon want om zijn verbrande onderarmen te beschermen had ik onze 2 sarongs bij hem omgeknoopt, hij fladderde de hele dag prachtig voorop als leider van het peloton.

Bij deze stop vonden we wc’s bij een marktje en had ik fotograaf Tula achter me aan terwijl ik gebruik maakte van het hurktoilet met mandi (een bak water met een schepje erin waarmee je jezelf afspoelt en de wc doorspoelt.

We fietsten voorbij de hotspings en grotten, geen behoefte aan een warm bad en geen puf voor een klautertocht van 1,5 uur. We lunchten in een zeer lokaal eettentje waar we met handen, voeten en het beetje Engels van de 12 jarige dochter des restaurants voldoende eten voor ons wisten te krijgen.

Net als gisteren probeerde ik te vragen waar ik onze gekochte komkommers en tomaatjes af mocht spoelen (de groenvoorziening van Novi en Tula naast hun standaard witte rijst) om vervolgens te eindigen met keurig gewassen, geschilde en in kartelplakjes gesneden komkommer, waarvan een deel in mijn soep, geweldig. Moeder en dochter vonden onze meiden super leuk. Pepa werd vrolijk rondgedragen, het meisje voerde Novi tomaatjes omdat ze daar van die leuke hamsterwangen van kreeg en veegde na elk hapje rijst voor Pepa netjes haar mondje schoon.

Om niet achter te blijven bij deze verkleedpartijdag had ik al een shirt van Daan aangetrokken en als laatste kreeg Novi last van rode armpjes en wie niet de juiste spullen bij zich heeft moet creatief zijn dus kreeg ze 2 leggingkjes van Pepa om haar armen. (Voordat we op fietstour gingen bedachten we de lange broeken en shirts achter te laten omdat we niet voorzien hadden deze onderweg nodig te hebben. Op de route zijn we ook geen enkele kledingwinkel tegengekomen om iets met lange mouwen aan te schaffen, dus dan maar roeien met de kleding die je wel bij je hebt.)

Na de lunch moesten we nog 10 kilometer. Die waren door de toenemende hitte aardig pittig, Tula had vandaag niet veel meegetrapt maar ook zij zat in te storten.

Hoe fijn is dan hotel, frisse douche, even chillen op de bank

Pfffff dat was best zwaar en vooral heel warm.

en het zwembad in met een welkomstfruitshake.

We hebben in Baanpong Lodge 2 kamers die door middel van een tussendeur op elkaar aangesloten zijn. Op de open halve bovenverdieping (een soort vide) is de slaapkamer en de was hing ik buiten te drogen aan de takken van de bamboe en de fiets.

Het avondritueel verliep hetzelfde als gister, alleen nu eens zonder ingestorte kinderen. Met dank aan de laptop keken ze rustig een filmpje totdat het eten er was (waarom zijn loempia’s als je 1 portie bestelt heel mini en als je 2 porties bestelt enorm?) terwijl Pepa net als gisteren tijdens ons diner op een bank in het restaurant lag te tukken (dankzij Daan zijn Pepa-in-slaap-wandel-en-weg-leg talent).

Morgen willen we de middaghitte proberen te ontlopen (of ontfietsen eigenlijk) en dus gingen we op tijd onze gespreide bedjes in, wederom een nachtje gescheiden.

9

Met 44 kilometer voor de boeg zaten we om 7 uur al klaar voor het ontbijt, speciaal voor ons een uur eerder dan eigenlijk mogelijk is. Het was echter zo uitgebreid dat we er alsnog bijna een uur over deden voordat we klaar waren voor vertrek. Na in de eerste kilometer nog wat heuvels tegen te zijn gekomen verliep de rest van de dag gelukkig gladjes, dat voelde vergeleken met gisteren aan als een makkie.

Het begin van de dag was nog goed te doen qua hitte dus fietsten we gestaag door, met alleen een pauze op een crematorium om Pepa te voeden (het is een bouwwerk met een schoorsteen en een hoop bankjes, gewoon vrij toegankelijk en er was verder niemand) en een marktstop om fruit te kopen.

Onderweg zeer veel tempels, maar we wilden op tijd binnenkomen dus bewonderden we de pracht in vliegende vaart. Omdat we vroeg ontbeten hadden gingen we ook al vroeg aan de lunch. Per ongeluk reden we binnen bij wat een buffetrestaurantje bleek te zijn en je zelf op mocht scheppen. Als basis mihoen, potten met vlees of vis in saus en bakjes met toppings.Voor de meiden vulden we hun kale mihoen aan met komkommers, wortels en mais van de markt (en een overgebleven boterham van het ontbijt).

Onze fietsen parkeerden we gewoon naast de tafel.

 

In het midden staat het buffet. Totaalprijs was 98 baht, dat is € 2,71 voor 5 personen all you can eat buffet (oke de kinderen waren gratis) en inclusief gratis ijswater.

Tegen het einde van de rit kwamen we een enorme staande budha tegen met een bijenkorf onder z’n oksel.

Nadat ik het laatste half uur steeds heb gedacht dat we er bijna waren (want Novi had in plaats van nog 7 km van Daan de reisleider 2 verstaan en dat aan mij doorgegeven) kwamen we net voor 13 uur aan bij Dreamcatchers B&B. Met maar 5 kamers, waarvan wij er 2 boven elkaar hebben en stukken luxer dan onze gewoonlijke accommodaties.

Extra bedje omdat ze dachten dat Pepa ouder was en we dus 5 slaapplaatsen nodig hadden. Tula was er erg blij mee en ik met een 2 persoonsbed helemaal voor mezelf en Pepa (die de afgelopen 2 nachten steeds Novi uit bed probeerde te werken met haar gewoel 's nachts).

Natuurlijk vonden we snel het zwembad en werd de rest van de middag in het water doorgebracht of al schommelend in de hangstoel.

Zoals met alle acco’s tijdens deze tocht zijn die niet in de buurt van onze normale simpele eetstalletjes (of we moeten zin hebben om weer een paar kilometer op de fiets te stappen of een taxi te bestellen, nee dus) en daarom aten we weer á la carte. Novi en Tula kregen van de eigenaresse de optie kale pasta met kaas die ze gretig aangrepen en volgens mij voor het eerst deze reis nam een deel van de familie een toetje, Daan at huisgemaakte applecrumble.

Tula stond het halve diner hysterisch op haar stoel omdat ze opeens bang voor honden is (misschien omdat we er vandaag 44 hebben gezien? We telden ze en kwamen precies uit op ons aantal gefietste kilometers. Lastig alleen want er lopen er hier 3 rond)

en toen bij het tandenpoetsen bleek dat onze badkamer bevolkt werd door reuzenmieren klom Novi gillend in mij alsof ik een boom was. Gekke meiden. 

Ben benieuwd wat voor gekke trekjes dit knappe ding later zal vertonen.

10

Doordat Pepa voor zessen al haar luiken opende en op Tula klom (die haar minibedje vannacht verruilde voor mijn grote bed) zagen wij vanuit onze kamer de zon opkomen.

Om kwart over zeven aan het ontbijt, maar door de á la carte keuzes werd er weer uitgebreid gegeten (pannenkoeken voor Novi en Tula en omelet voor Daan, ik kwam zoals gewoonlijk weer met mijn eigen berg fruit aanzetten en vroeg alleen om een mes) en vertrokken we net voor achten. Deze laatste fietsdag hadden we de minste kilometers voor de boeg, maar 35. We oefenden elke dag rekenen met Novi door het aantal kilometers op te delen in helften, kwarten en het aantal te gaan min het aantal gereden enzovoorts. Pepa had er al weer zin in, die heeft het prima naar haar zin in de fietskar. Ze tukt aardig wat uurtjes weg en haar jetlagwallen zijn inmiddels verdwenen.

De route was ook op dag 4 nog afwisselend genoeg om niet te gaan vervelen. Prachtig bloeiende bloemen in allerlei kleuren, glinsterende tempels, bomen vol fruit en heel veel lachende Thai.

Op een gegeven moment kon Daan de route niet meer volgen en parkeerden wij in de schaduw terwijl hij alle kanten op fietste. Onverrichterzake kwam hij terug om met de noodtelefoon de Click en Travel hulplijn in te schakelen. Het bleek dat er een cijfertje verkeerd stond in onze routebeschrijving waardoor we het juiste punt gemist hadden. Mijn vertrouwen in feilloze reisleider Daan werd wederom niet aangetast. Omdat we toch zaten te wachten maakten we er meteen een watermeloenmomentje van. Pepa wordt steeds handiger in zelf eten (maar je moet niet onder de tafel kijken).

Het laatste stuk kwamen we weer in de stad wat veel minder relaxt fietst en ik was blij toen we om half 12 de eindtempel bereikten. Daar aten we wat en besloten om door te fietsen naar het treinstation om vast kaartjes voor de nachttrein te kopen en daarna trokken we het laatste stukje door naar ons hotel (weer terug naar Phusiri Place, het was ons goed bevallen) en zo kwam de eindstand van deze dag toch nog uit op 44 kilometer. Alle smerige kinders gingen meteen door in bad en daarna ging alle smerige fietskleding erin.

We ondernamen een poging tot rusttijd maar Novi en Tula werden alleen maar drukker en vervelender. Gelukkig werd de dag toch nog gezellig afgesloten in het zwembad maar wel na het stellen van wat duidelijke regels en grenzen.

Omdat de puf weer op te fiets te stappen geheel afwezig was heeft alleen Daan z’n zere billen nog aan een zadel gewaagd om voor ons afhaaleten te gaan halen. 

Hierna eindigen 5 moe maar voldane Hermussen al snel heerlijk in bed.

Conclusie en tips voor mensen die ook een meerdaagse self guided fietstour met Click and Travel overwegen:

Wij vonden onze 4 daagse fietstour met onze kinderen goed te doen. We reden respectievelijk 42-42-44-44 km per dag. Dag 2 was pittig door de vele heuvels, ik moest sommige stukken lopen omdat ik de fietskar echt niet omhoog getrapt kreeg. 

Onze oudste dochter van 7 (bijna 1.30 meter) reed zelf op een 22 inch mountainbike. Voor haar was het ook goed te doen, maar ik moet er wel bij zeggen dat zij een harde tante is en geen klager (niet opschepperig bedoeld, maar met een kind dat de laatste 10 km niet meer vooruit te krijgen is lijkt het me stukken minder leuk). Onze middelste van 4 jaar daarentegen (die in de Weehootrailer zat en niet eens mee hoefde te trappen als ze niet wilde) vroeg op de laatste dag na 5 km al of we al bijna bij het hotel waren.

We hadden alle dagen een tempo van gemiddeld zo’n 16-17 km per uur (behalve op dag heuvelachtig). Wij vonden het met onze zelf fietsende 7 jarige ook goed te doen, mede doordat ze zeer verkeersveilig is (wij hebben geen auto dus ze neemt al sinds ze kan fietsen op haar eigen fiets deel aan het verkeer) en ze het zelf ook echt leuk vond. 

De jongste van 10 maanden zat prima in de fietskar en hobbelde lekker mee (waardoor ik vaak achterop raakte om zo voorzichtig mogelijk door alle kuilen in de weg te rijden). Qua uitrusting waren we met onze korte kleren slecht voorbereid, in Nederland kan je je die verzengende zon zo slecht voorstellen. Ondanks goed insmeren waren we na dag 1 allemaal verbrand (behalve de baby gelukkig, het mesh van de fietskar is blijkbaar goed zonwerend). Factor 50 is absoluut noodzakelijk. Het beste hadden we een dunne katoenen blouse met lange mouwen gedragen (over een hemdje bijvoorbeeld) want de onderarmen zijn constant aan de zon blootgesteld (of van die losse mouwen die de Thai hier op de scooter dragen). En een dunne (katoenen) broek tot over de knie, want een korte broek kruipt altijd nog omhoog waardoor de bovenbenen zeer veel zon vangen. De gezichten zijn niet zo verbrand, de vanwege veiligheidsredenen aangeraden helmen hielden veel zon tegen. Indien genoeg ruimte in de koffer zou een fietsbroekje helemaal handig zijn, wij eindigden elke dag met behoorlijk zere billen. 

Probeer zo vroeg mogelijk te starten, vraag of je eerder kunt ontbijten dan de in hotels aangegeven tijden, want tegen het middaguur wordt het loeiend heet (wij fietsen ook nog in de heetste maand van het jaar). Koop onderweg op tijd fruit/eten en zorg ten allen tijde voor voldoende water want je weet nooit of je het komende uur nog wel wat tegenkomt (ook een leuk spelletje met de kinderen: wie ziet er het eerst bananen aan onze kant van de weg?). 

Wij vonden het heerlijk om zo actief op pad te zijn met onze kinderen, veel van het Thaise leven en de natuur te zien en elke middag te eindigen in het zwembad van weer een mooie accommodatie. Alles door Click and Travel prima geregeld met zeer duidelijke en fijne communicatie, echt een aanrader.