We gaan op reis

Precies 2 jaar geleden begon ik half april net zoals nu met een blog omdat we op reis naar Thailand gingen. Helaas overleed 6 dagen voor vertrek mijn moeder en gingen we op de geplande vertrekdatum naar haar crematie in plaats van naar het vliegveld. De reis is er toen niet meer van gekomen.

Maar nu 2 jaar later en met inmiddels een kind meer gaan we! We hebben allebei 4,5 week vrij van ons werk en doordat Daan van zijn werkgever zwart op wit heeft dat hij in de zomervakantie geen vrij heeft, kunnen we voor Novi volgens de Leerplichtwet aanspraak maken op 10 verlofdagen buiten de officiële schoolvakanties. Doordat de Meivakantie 2 weken is, woensdag als een halve dag telt en Bevrijdingsdag en Hemelvaartsdag ook in deze periode vallen, komen we uit op 4,5 week om naar Thailand te gaan.

Zoals wij vaker doen gaan we ook deze reis IPBen. Omdat Daan bij een luchtvaartmaatschappij werkt kunnen wij Indien Plaats Beschikbaar vliegen, wat inhoudt dat je een standby ticket koopt en mee kunt met de beoogde vlucht als er nog voldoende open stoelen zijn. Soms krijgen we direct bij het inchecken al plaatsen (dan is er dus nog veel plek), soms pas na wachten bij de gate totdat alle passagiers in het vliegtuig zitten en er dan alsnog stoelen over zijn (dan is het dus krap aan) en soms kunnen we niet mee. Maar gezien de gereduceerde ticketprijs is het een gok die wij graag nemen, zeker nu met 4 tickets scheelt het voor een lange vlucht een aanzienlijk bedrag. In het ongunstigste geval wordt het enkeltje Schiphol een retourtje en kruipen we 's avonds weer thuis in ons eigen bed om de volgende dag opnieuw onze sandalen aan te trekken en een poging te wagen.

Op het laatste moment hebben we besloten niet met alleen de drager en draagdoek op reis te gaan maar toch ook een buggy mee te nemen. Met vooruitzicht op bijna 40 graden ben ik bang dat constant dragen te zwaar is met kans op oververhitting voor ons beiden. Mijn vader toverde een heel oud kringloop exemplaar uit de schuur die we achter kunnen laten als hij na 4 weken instort. Pepa vond het proefzitten wel best, die weet nog nergens van.

Voor Novi en Tula maakte ik een aftelkalender met kleine kleurplaatjes. Elke ochtend kleuren ze er eentje in met als laatste een vliegtuig. Nog 1 nachtje slapen...